Hope and despair – the experience of the 1930s and the crisis today by Noam Chomsky

First published at Soialist Review

Feature by Noam Chomsky, December 2008

As he reaches his 80th birthday this month, Noam Chomsky looks at Barack Obama’s victory, today’s economic crisis and his memories of a childhood shaped by the 1930s Depression.

I’m old enough to remember the Depression. Some of my earliest childhood memories are of people coming to the door trying to sell rags. Most of the extended family was unemployed, all my aunts were seamstresses, and there were shop boys, things like that. My most striking memories are of things like riding a trolley car with my mother past a textile factory where security forces were beating women strikers, and I remember going with my father to what looked like an extremely imposing building where he was trying to get some money and couldn’t – his bank had closed.

And of course in the background, in the mid-1930s, there was the rise of fascism in Europe which was quite frightening even locally. We happened to be the only Jewish family in an Irish and German Catholic neighbourhood which was virulently anti-Semitic, Nazi in fact, so all of these things converged. There was a very striking difference from today, judging from memories and what I’ve read. There was a feeling of hopefulness, which was quite different from now.

Now there’s a feeling of gloom and disaster and that there’s nothing we can do. You can even see it in polls – you don’t have to go by feelings. Right now in the US about 80 percent of the population think the country is going in the wrong direction and that the government is run by a few big interests looking out for themselves, not the people.

There is a lot of talk for example about how Barack Obama energised a lot of young people, a great organising achievement and so on, but that’s misleading. In fact the media, who approve of it, have it more or less right. What they point out is that he’s organised an army which takes instructions.

Wat als er weer een bank overkop gaat een de VS?

En hoelang laten de Amerikaanse burgers zich nog als bedelaars behandelen?

In het Zwitserse Davos begon gisteren  het World Economic Forum. De jaarlijkse informele bijeenkomst van de top van het zakenleven, wereldleiders en academici. Eergisteren begon de tegen-top in Belem, Brazilië, in de jungle aan de monding van de Amazone. De eerste gedachte die op komt zouden ze nier beter eens omwisselen. Waarom de activisten eens niet uitnodigen in Davos en de bankiers en wereldleiders laten logeren in Belem, of beter nog zo’n 500 Km diep in de jungle. Maar ook al is een pak van de traditionele bezoekers van Davos  bekaaid uit de crisis gekomen, we moeten ons voorlopig geen illusies maken. Eens van plaats verwisselen, zelfs voor een paar dagen, zit er voorlopig nog niet in. De rijken blijven rijk, de armen blijven arm en een heer van stand laat je niet achter in de jungle, ook al heeft hij voor 50 miljard dollar gefraudeerd zoals Bernard Madoff .Madoff zal er waarschijnlijk  toch niet bij zijn in Davos. “Nothing to show off?”

Er  ontbreken in feite nogal wat heren van stand in Davos dit jaar. De CEO’s van de Britse Barclays Bank President Robert E. Diamond, en Frits Seegers hebben afgezegd. Nog andere  prominente bankiers: Vikram Pandit van de Citigroep en Lloyd Blankfein van Goldman Sachs en nog een resem ‘big financial manitous‘ volgens het Walstreet Jounal.  De geest is terug in de fles. Daarentegen zijn er bijna dubbel zoveel regeringsleiders dan in 2008 (45 tegenover 27). Het is duidelijk dat de aanbidders van de Mammon de Zwarte Piet doorschuiven naar de regeringen en hun belastingbetalers die hun casino’s waar miljarden in de rook zijn opgegaan moet properen redden. Waar is de geest van entrepreneurschip gebleven? En toch horen enkele van die heren bankiers eerder thuis in de jungle, dan in het chieke Davos in de Zwitserse Alpen, want het blijkt dat het leger in de VS reeds in paraatheid is gebracht om de controle over te nemen, als een van de grote Amerikaanse banken bankroet zou gaan. .